Jeroen Hermkens (1960)

€ 500
INFO
Techniek:
litho, genummerd 24/25
Gesigneerd:
Rechtsonder: Jeroen Hermkens 2000
Afm. zonder lijst:
116x94
Afm. met lijst:
146x120 cm
Lijst:
originele, blankhouten lijst
Jaar:
2000
Artikel nr.:
75

Afgebeeld: Roland Plumart, Catalogue raisonné: “Jeroen Hermkens, Oeuvre gravé et lithographié 1982-2003’’, nr. 329, blz. 166.
Deze litho is uitgevoerd in drie kleuren: oranje, blauw en zwart

Begin 1996 kocht Jeroen Hermkens een Krause-lithopers van zeer groot formaat.Van de bijbehorende steen verscheen in korte tijd een serie indrukwekkende litho’s. Op 16 november 1996 ontving hij voor zijn grote litho’s de Nederlandse Grafiekprijs.

Labná is een kleine Maya-ruïnestad in het Mexicaanse Yucatán. Het werd gebouwd in de klassieke periode van de Mayacultuur tussen 600 en 900 voor Christus. Het bestaat uit een groot paleis van twee verdiepingen, dat met een lengte van 120 meter een van de grootste gebouwen van de Puuc-heuvels is. Vanaf het paleis loopt een sacbe, een ceremoniële weg, naar een verfijnd gedecoreerde toegangspoort. Naast deze poort staat El Mirador, een tempel gebouwd op een piramide. De architectuur van al deze gebouwen is in de Puucstijl. Labná werd in 1842 ontdekt.

Biografie Jeroen Hermkens

Jeroen Hermkens (geboren Sint Anthonis 31 maart 1960) is een kunstenaar die zowel  de schilder- als de grafische kunst beoefent. Hij schildert met een krachtige, expressieve toets maar is daarnaast ook een begaafd lithograaf. Van 1979 tot 1984 volgde hij de grafiekopleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in zijn woonplaats Utrecht en om zich nog meer in de grafiek te bekwamen bezocht hij in Parijs het Atelier Lithographique Champfleury. De wisselwerking tussen schilderen en lithograferen geeft zijn litho’s de kracht en uitstraling van schilderijen. De onderwerpen voor zijn litho’s zijn veelal stadsgezichten, gebouwen, bruggen, monumenten, kortom dingen die de mens gemaakt heeft. De mens zelf ontbreekt. Hij zegt hierover: "Ik vind zelf dat ik de wereld afbeeld zoals die door de mens wordt gemaakt en bewoond. Zet je daar mensen tussen, dan wordt het al gauw anekdotisch en dat doet afbreuk aan de zeggingskracht. Ik werk expressief, maak er mijn eigen werkelijkheid van". Zijn onderwerpen vindt hij over de hele wereld. Veel steden in Nederland, maar ook in Zuid-Europa, Turkije, Egypte, Jemen en de Verenigde Staten zoekt hij inspiratie en onderwerpen. Jeroen Hermkens ontving in 1996 voor zijn grote litho's de Nederlandse Grafiekprijs. In 2006 werd hij verkozen tot "Kunstenaar van het jaar" in Nederland. Ter gelegenheid van de toekenning van de Nederlandse Grafiekprijs schreef Henk J.A. Hofland in het boekje ‘’Jeroen Hermkens - Grote litho’s”: ‘’Ik ken geen eigentijdse Nederlandse kunstenaar die meer dan Jeroen Hermkens gevoel heeft voor de poëzie van de verticalen, horizontalen, de diagonalen en de bogen in steen. …. In het verticaal gegroeide voorwerpen dienen tot metafoor; en de beste metafoor is die waarin het beeld het in waarheidsgehalte wint van de werkelijkheid die het moet verbeelden”. De laatste jaren keert de mens ook weer terug in zijn werk, met name het vrouwelijk naakt. In 2017 maakte Hermkens een serie naaktportretten met teksten van Arnon Grünberg.

Roland Plumart, Jeroen Hermkens, Oeuvre gravé et lithographé 1982-2003 en 2003-2011, cataloque raisonné, uitgave 2005 en 2011; Terra Nova, werk van Jeroen Hermkens in de Koos van Oord collectie, 2010; Jeroen Hermkens en Utrecht, Litho's, z.j.
Jacobs 2002, deel 1, p. 304
RKD-nr 37840